11 Aralık 2010 Cumartesi

ÖLÜM

Mutsuzluğuma meydan okuyorum bu günlerde
İçimdeki gücü hissederek üstüne yürüyorum sıkıntılarımın
Adım adım
İçimde kanaması bir türlü son bulmayan yaraların verdiği acıya alıştım artık
Yaşamı sevmeye çalışıyorum
Yaşamaya çalışıyorum..

Gecenin karanlığında içimdeki sıkıntıyı unutmak için çabalıyorum
Boş gözlerle karanlık sokaklara bakıp uzaktaki mutluluğu duyuyorum sanki
Ya da duymak istediğimi..

Bu gece yıldız yok gökyüzünde
Tek tek dilek tutarak kaydırdım bana gözükenleri
Herşey gibi onlarda uzaktalar artık
Soyutlaştılar..

Şimdi sadece yazı yazmakla yetiniyorum
Ne mutluyum ne de mutsuz
Ne yaşıyorum ne de ölüyüm
Sudan çıkarılan balık gibi çırpınıyorum hayata tutunmaya çalışarak
Unutuyorum nefes aldığımı
Hergün ölüme daha fazla yaklaştığıma inanarak
Seviniyorum belkide öleceğime...

merve